Celal Özkızan: “Çalışma yaşamı hayatın merkezindedir, haliyle siyasetin en önemli gündemidir”
Lefkoşa, 6 Mayıs 24 (TAK): Bağımsızlık Yolu Güzelyurt Bölge Sorumlusu Celal Özkızan, çalışma yaşamının, hayatın merkezinde ve haliyle siyasetin en önemli gündemi olduğunu belirtti.
Özkızan, ülkedeki iş ve çalışmaya yaşamıyla ilgili açıklamalarda bulunarak, KKTC’de, “neredeyse tamamen özel sektörün kontrolünde olan kayıt dışı çalışma yaşamını bir kenara bırakıp sadece kayıtlı ekonomiye bakıldığında bile, her dört kişinin üçünden fazlasının özel sektörde çalışmakta olduğunun görülebileceğini” söyledi.
“Son 20 yılda, kamudaki istihdam sadece 7 bin 944 kişilik bir artış göstermişken, aynı dönemde toplam istihdam 61 bin 297 kişilik bir artış göstermiştir.” diyen Özkızan, son 20 yıldaki istihdamın yaklaşık yüzde 90’ının özel sektör içinde yaratıldığına işaret ederek, “Kıbrıs’ın kuzeyinde çalışma yaşamı demek, özel sektör demektir.” dedi.
Özkızan, hayatın en merkezinde olan çalışma yaşamı ve onu tanımlayan özel sektör çalışanları konusunda, Kıbrıs’ın kuzeyindeki siyasette bir sessizliğin hakim olduğunu savunarak, “UBP, CTP, YDP, TDP, HP ve DP gibi partilerin özel sektördeki çalışma yaşamını ilgilendiren konulara dair ortaya hiçbir somut talep koymadığını, özel sektör çalışanlarının yaşadığı sorunları somut olarak ve düzenli bir biçimde gündeme taşıyıp gündemde tutacak çabayı hiçbir zaman sarf etmediğini” öne sürdü.
Bu sessizliğe kamu sendikalarının da ortak olduğunu söyleyen Özkızan, bu sessizliğin “ülkedeki çürümüşlüğün ana sebebi” olduğunu ileri sürdü.
Bağımsızlık Yolu’nun yaklaşık 10 yıldır bu sessizliği kırmak için ciddi bir mücadele verdiğini anımsatan Özkızan, şunları söyledi:
“Eğer kendinizi bu ülkenin vicdanlı ve haksızlığa sırt çevirmeyen onurlu bir bireyi olarak görüyor ve bu korkunç sessizliğe ortak olmak istemiyorsanız, izleyebileceğiniz üç yol vardır.
Birinci yol, Bağımsızlık Yolu’nun mücadelesine ortak olmak, omuz vermek ve destek olmaktır. İkinci yol, halihazırda üyesi, parçası veya destekçisi olduğunuz partiye, sendikaya, oluşuma veya şahıslara sürekli ‘neden özel sektör çalışanlarının sorunlarını ve bu sorunların çözümüne dair somut talepleri gündeme getirmiyorsunuz’ diye soru sormaktır.
Üçüncü yol ise, sizinle aynı şekilde düşündüğünü, kalbinizin aynı şeylere çarptığını bildiğiniz insanlar ile bir araya gelip, bu konuda kendi ayrı mücadelenizi vermektir.”
