Biz utandık onlar yine utanmadı..

Sevgili Serdinç Maypa’nın titiz çalışmaları sonucu ortaya çıkan çalıntı araçların kamu kurum ve kuruluşlarında kullanıma verildiği konusu derinleşerek büyüyor.

Nitekim bu araçların İngiltere’deki gerçek sahipleri Kuzey Kıbrıs’ta hukuk mücadelesi başlattılar. Bu utanç verici tablodan yine yüzü kızaran yok. Çalıntı arabaları kamu hizmetine vermekten çekinmeyen, hatta bazı bakanlıkların ve dahi bizzat bakanların hizmetine verilen çalıntı araçlardan halk olarak biz hicap duyarken bu arkadaşların yüzleri hiç kızarmadan hergün boy gösteriyorlar orada burada, Hala hiçbir şey olmamış gibi, hiçbir şey yaşanmamış gibi ortada dolaşıp yalan dolan üzerine kurguladıkları bozuk düzenin  siyasetini yapmaya devam ediyorlar.

Böylesi rezil bir dönemden geçiyoruz maalesef. Hangi akılla, hangi mantıkla böyle bir şeyi yapabilirler demiyorum, hangi devlet anlayışı, hangi kültür, hangi ahlak değeri onlara böyle bir imtiyazı verdiğini ve bu yüzsüzlüğü yapma olanağı tanıdığını merak ediyorum doğrusu,zira çalıntı oldukları  aşikar olan, bilinen bu araçları hiç utanmadan,hiç gocunmadan  kullanabildiler..

Ne yazsak,ne söylesek inanın boş. Allah rahmet eylesin Arif Hasan Tahsin Hoca’nın dediği gibi çirkefin içinde gül  bahçesi olmaz. Nitekim bu kadar yozlaşmış, ahlaki ve etik değerlerden uzaklaşmış bir yönetim anlayışının bu ülkeyi yönetmesinden her bir bireyimizin utanması gerekiyor. Hoş biz halk olarak bu anlayışın yaptığı hukuksuz ve yüzsüzlükkerden her gün utanırken, onların hala halka yalan pazarlamalarının bir tek izahı vardır ki, o da halkı aptal yerine koymuş olmalarıdır. Şimdi burada sorulması gereken asıl  soru şu! Biz halk olarak bu kadar mı aptalız ki bu ülkede yapmadık rezilliği bırakmayan hergün halk olarak bizleri utandıran hicap duymamızı sağlayan  bu anlayışa yarın bir gün seçim olsa yine sandığa gidip oy verecek olanların sayısının az olmadığı gerçeğidir. Yazık gerçekten yazık, çok üzgünüm ama maalesef bitmiş bir halkı görüyorum ben artık Kıbrıslı Türklere dönüp baktığım zaman. Nitekim koşar adım son çıkan ışığı kapatsın noktasına doğru ilerlediğimizi dahi görmekten aciz bir halk olduk.