Avrupa Parlamentosu seçimleri: DİSİ ve AKEL at başı
CyBC’nin gerçekleştirdiği son anketine göre, 9 Haziran’da yapılacak olan Avrupa Parlamentosu seçimlerinde Akel ve Disi at başı bir yarış içinde.
CMRC-Cypronetwork Ltd tarafından 22 – 28 Mayıs tarihleri arasında 1.200 kişiyle gerçekleştirilen anketine göre ELAM ise DİKO’yu geride bırakıyor.
Ankete göre Disi oyların yüzde 22,5’ini topladığını, Akel’in ise yüzde 21,5 ile hemen arkasından geldiğini ortaya koyuyor.
Aralarındaki fark marjinal olduğu için anket, Elam’ın üçüncü sırada yüzde 11 oy aldığını ve bunun Avrupa parlamentosunda sandalye kazanmasını sağlayacağını ortaya koydu. Anket sonuçlarında göre ise Diko yüzde 9,5 oy alıyor.
Anket sonuçlarında dikkat çekici bir ayrıntı ise bağımsız aday Fidias Panayiotou’nun, yüzde üç oyla Edek ve Yeşiller partisiyle aynı seviyeye gelmiş olması.
Volt Kıbrıs yüzde ikiyle bu grubun gerisinde kalırken, Hayvan Partisi ve Depa’nın her biri yüzde 1,5’er paya sahip.
Anketörlerin yüzde 87’si kesinlikle veya muhtemelen oy kullanacaklarını belirtirken, yüzde 11’i muhtemelen oy vermeyeceklerini ifade etti.
Merakla beklenen AP koltuklarını kimin alabileceği sorusuna gelince, CyBC’nin anketi Disy ve Akel’in ikişer, Elam ve Diko’nun ise birer koltuk alacağını gösterdi.
Disy’e göre ‘dinamik ikili’ görevdeki Avrupa Parlamentosu üyesi Loucas Fourlas gibi görünüyor, eski Sağlık Bakanı Michalis Hadjipantela ise diğer yeri alıyor.
Kıbrıslı Türk seçmenlerin dahil edilmediği antete göre, Akel’den görevdeki Giorgos Georgiou’nun koltuğuna yeniden oturmasına kesin gözüyle bakılırken, ikinci sıra için Anna Theologou ile mevcut milletvekili Niyazi Kızılyürek arasında yakın bir yarış olması öngörülüyor.
Anket, Katerina Christofidou’nun hemen arkasından geldiğini gösterse de, Diko’nun tahmin edilen koltuklarından biri mevcut milletvekili Costas Mavrides’in yeniden eski pozisyonuna geri döndüğünü gösteriyor.
Elam’ın potansiyel koltuğunu Geadis Geadi veya Marios Pelekanos’un alabileceğini ortaya çıkardı.
Elam’ın artan popülaritesi, Kıbrıs’ın parçalanmış siyasi ortamına ve aşırı sağ partinin göç krizinden nasıl faydalanmayı başardığına bağlanıyor.
