Mesele şu ki..

Suya sabuna dokunmadan politika üretmek çok da mümkün görünmüyor.Nitekim kişisel ve zümresel bir takım hesaplar için doğruya doğru,yanlışa yanlış demekten kaçınan ve bunun adına temkin diyerek günü kurtarmaya çalışan muhalif  anlayışla,bu ülkede yağma talan düzeni kurmuş adeta ülkenin anasını ağlatan  kemikleşmiş iktidar anlayışı arasında pek bir fark yoktur..

Öyle sanıyorum ki  muhalefet edenler bunun idraki içinde değiller. Bu ülkede bilinmeyen bir nüfus kalabalığı var mı, Herkesin gördüğü bildiği.. Var..

Muhalefet ne yapıyor?

Susuyor görmezden geliyor.

Bu ülkede ekonomi çok iyi mi? Değil.

Hayat oldukça pahalı mı? Evet pahalı.. Hükümet edenler  piyasayı denetleyecek bir çaba içinde mi? Hayır değiller. Sağlık hizmetlerinde  eğitimin niteliği ve kalitesinde  çok ciddi sorunlarımız var mı? Var. Hükümet edenlerin bu sorunları çözecek çabaları var mı? Yok. Yollarımız güvenli mi, yani araç kullanırken yolculuk yaparken yol güvenliğimiz sağlanıyor mu? Hayır.

Yollarımızda hava karardıktan sonra yeterli aydınlatma var mı? Yok, hatta yeterli diye sormak çok doğru değil zira hiç yok.. Peki hükümet edenlerin bütün bu  yaşamsal öneme haiz sorunları çözme gibi ya da iyileştirme gibi bir gayretleri var mı? O da yok. Ya muhalefet edenlerin? Desem ki umurlarında değil,değil! Onlar iktidar olmanın hesaplarını yapıyorlar. Bunlar kötü yönetsin ki bunlar fırsat yakalayıp iktidara otursunlar.

Onlar yanlış yapsınlar ki bunlara gün doğsun. Oysa bu düzen içinde debelenip durmak yerine yeni adil hukukun üstünlüğünü benimsemiş demokrasiyi içselleştirmiş,uluslararası topluma entegre olmuş uluslararası hukukun dışında kalmayacak bir yapının tesisi maalesef bu ülkenin muhalefetinin de çok gailesinde değil.

Peki neden? Çok açık yazmam gerekirse kimse konfor alanının dışına çıkmak istemiyor, nedir bu konfor alanı?Aldıkları maaşlar, yaşadıkları lüks hayatlar mevcut düzenin onlara sağladığı bu imkanlardan vazgeçmek istemiyorlar. Bütün mesele bundan ibarettir.