Ülke gerçekleri ve DAÜ..
Üslubun sıkıntılı olduğu aşikar, Sayın Çavuşoğlu incitmeden rencide etmeden diplomatik bir dil kullanılabilirdi.
Fakat anlaşılan o ki DAÜ’ye çok öfkeli.. Bunun böyle olması tabii ki gerekmezdi. Bugün DAÜ ülkemizin en büyük ve en prestijli üniversitelerimizden birisidir, 50 yılda gurur duyulacak ender kurumlardandır Kıbrıslı Türkler adına.
Bunu asla kimseyle tartışmam ve fakat DAÜ’nün bugünkü yapısıyla içinde bulunduğu ekonomik sorunları aşmak da pek mümkün görünmüyor zira ortada bir Kuzey Kıbrıs gerçeği var.
Dolayısıyla bunu göz ardı ederek DAÜ’yü farklı bir pozisyonda ele alamazsınız ve konumlandıramazsınız. Hış aklın yolu da bu değildir. Dolayısıyla ülke gerçekleri dediğimiz koşulları dikkate alarak DAÜ’nün mali yapısı iyileştirilebilir.
Bu gerçekliği yok sayarak mevcudun devamını sürdürmek ya da bu yönde beklenti içinde olmak elbette aklın yolu değildir. Yani DAÜ ülkenin en büyük üniversitesidir, bu alanın amiral gemisidir, şöyle kalitelidir,böyle üstündür diyerek mevcut gerçeklere perde çekip bu anlamda hiçbir ekonomik tedbir almadan hiçbir tasarrufa gitmeden ama biz farklıyız,özeliz,diğerleri ile aynı kefeye girmeyiz mevcut yönetim anlayışı ve imkanların devamını isteriz ve devlet bunu karşılamak zorundadır gibi düşüncelere kapılırsanız bu DAÜ’nün hiçbir şekilde geleceğini kurtarmadığı gibi kurum içerisindeki sıkıntıları da katlayarak büyütür.
Dolayısıyla burada aklın yolu bulunmalıdır. DAÜ ile hükümet edenlerin birbirlerine üstünlük taslamadan oturup ülke gerçekleri doğrultusunda alternatif çözümler bulmaları gerekiyor.
DAÜ kötü yıllarca kötü yönetildi derken burada sorumluluk sadece DAÜ yönetimlerinde değildir elbette, nitekim bunda gelmiş geçmiş bütün hükümetlerin payı da var, sorumlulukları da var,işte bu nedenle DAÜ’yü siz batırdınız, o batırdı, öbürü batırdı gibi bir absürt suçlama işine hiç girilmeden DAÜ’nün bu duruma gelmesindeki sorumluluğu herkesin üstlennesi ve bundan sonraki süreçte geçmişten de dersler çıkararak tecrübeler elde ederek çıkış yollarının bulunması gerekiyor.
