Siz hiç asansörde kaldınız mı?
Bu soruya muhatap oldum.
Siz hiç asansörde kaldınız mı?
Kalmadım.
Kalsaydınız ne yapardınız?
Bilmem.
Korkar mıydınız?
Hele kapalı alan fobisinin kırıntısı bile olsa ki bence herkeste biraz var. Korkardım.
Düzensiz, kontrolsüz elektrik kesintilerinin yarattığı kötü sonuçlardan,kimlerin nasıl etkilendiğini kestirmek kolay değil.
Bir söz var, başına gelen bilir.
Yaşanmışlıkları dinlediğim zaman, empati yaparak kendimden emin olarak, “Yaşamış gibi biliyorum.”
Solunum cihazına bağlı bir hasta yakını aradı.
“ Hasan Bey, elektrik kesintisinden ödümüz patlar. Eşimin elektrik destekli solunum cihazı var. Elektrik kesintisi nedeniyle eşime bir şey olsa, kimin ne söyleyecek hakkı var”, dedi.
Bir başka paylaşım…
Elektrik kesilince, mum yakılmış. Mumun devrilmesiyle, yangın tehlikesi yaşamışlar.
“Bu ülkede yaşam pamuk ipliğine bağlı. Hayatımızın değeri olsa bunları yaşar mıyız?”
Soru doğru mu?
Doğru.
Peki doğru yanıt var mı?
Yok.
Emekli bir öğretmen bakın ne güzel özetledi…
“ Elektriğin olmadığı yılları çok iyi anımsarım. Elektrik kesildi diye bir gali olamazdı. Hayat elektrik yokluğuna göre düzenlenmişti. Kimse de elektrik kesintisinden hayati tehlike yaşamazdı. Şimdi tedbirsizlikten elektrik çarpar insan ölür.
Fişlerin bile standardı sağlanamadı. Hayatımızı elektriğin var olduğu üzerine kurduk. Elektrik kesintileri canımıza tak dedi.
Elektrik faturasını ödemezseniz elektrik kesilir. Peki, elektrik kesintisi nedeniyle uğradığımızın mağduriyeti kim karşılayacak. Bu durum sürdürülür değildir.
Köklü çözüm olsun, elektrik var mı yok mu bilelim.”
Gelelim asansörde kalmaya…
Anladım ki Allah kimseye asansörde kalma korkusu yaşatmasın.
Bana iletilen bir asansörde kalma olayını aktarayım sizlere.
“ Kaldığımız apartman sakinlerinden biri, asansöre adım attı. Kapı kapandığı an elektrik gitti. Asansörün kapısına vurarak sesini duyurdu.
Apartman, zifiri karanlık.
Telefonların ışıklarını yakıp ne yapacağımıza baktım.
Bir yanda asansörde kalanın, yardım feryatları öte yanda çaresizlik.
Hem itfaiyeye, hem de asansörü yerine koyan firmaya ulaşıldı. Aşırı sıcak ve karanlık bir asansörde çaresiz bekleyen bir insan.
Elektrik kesintisinin bu olayda payı çok büyük.
Sonunda itfaiye, ilgili servis ekibinden önce ulaştı. Kendilerinden emin olarak, asansörün kapısını açıp, komşumuzu kurtardı. Zamanında gelen ve birkaç dakikada çözüm üreten itfaiyeye ekibine tam puan.
Sonrasında asansörü yerleştiren şirketin adamları da geldi. Onlar da çok gecikmedi. Onlar geldiğinde elektrik gelmişti.
Yaptıkları kontrollerde, elektrik kesintisinde devreye giren akülerin yıllardır değişmediğini, sorununun da akülerin bozukluğundan kaynaklandığını belirlediler.
Çok büyük olasılıkla apartman yöneticisi, harcamadan korkarak teklifi apartman sakinlerine bildirmedi.
Bu durumda asansöre servis veren şirket durumu tüm apartman sakinlerine bildirmesi gerekmiyor muydu?
Aküleri devre dışı bir asansöre, nasıl, “servisi yapıldı, kontrol edildi, kullanılabilir”, diye imza attılar.
Hayatımızla doğrudan etkili her şey, insana saygıyla değerlendirilip, mükemmeliyetçilik anlayışıyla çare bulunmalıdır.
İlle de birilerinin ölmesi mi beklenecek?”
