En Acı Günümüzde Basınımızın Acı Gününe de Şahit Olduk

Çok ağır bir günü geride bıraktık.
Ama sadece takvimde bir yaprak daha geride kaldı.
Acılarımız değil…
Onlar hep bizimle kalacak.
6 Şubat felaketinin ikinci yıldönümünde kaybettiklerimizi andık…
Ve bir kez daha anladık ki acı kültürüne sahip olmasına rağmen bu halk bu acıyı yıllar geçse de unutmayacak.
Zaten unutmak isteyen ya da bunun için çabalayan da yok…
6 Şubat’ın yıldönümü bu yönüyle son derece acı yüklü bir gündü.
Ama aynı 6 Şubat bizim için, yani basın için ayrı bir acı gün oldu.
Sabah uyandık ve her sabah yaptığımız gibi gazetelerimizin manşetlerine baktık.
Ne gördük..?
Toplam 9 adet gazetenin basılı olarak yayın hayatını sürdürdüğü ülkemizde gördük ki, halkın tamamının katıksız olarak yaşadığı acıdan daha mühim başka haberler de varmış.
Sabah BRT’deki programda değerli büyüğüm, abim ve bu ülkenin en önemli gazetecilerinden olan Hasan Hastürer ile birlikte idik.
Gazetelerin durumu beni rahatsız etti.
Acaba ben mi abartıyorum diye onunla da bu durumu paylaştım.
Ve rahatsız olanın sadece ben olmadığımı gördüm.
Gerçekten çok üzücü.
9 gazetenin sadece 4 tanesi manşetini 6 Şubat felaketine ve kaybettiğimiz canlarımıza ayırmış, geriye kalan 5 tanesi ise ertesi güne kalsa da olur diyebileceğimiz rutin gündemimize ilişkin, hatta belki de haber niteliği bile olmayan konulara ayırmıştı.
Gerçekten çok üzücü. 9 gazetenin de farklı yayın politikaları olabilir. O gazeteleri hazırlayanların bakış açıları farklı olabilir. Ama toplumun tamamının yüreğindeki acıyı bir kenara bırakmanın, görmezden gelmenin bir izahı olamaz.
Bunun şokunu yaşarken ikinci acı darbe de öğle saatlerinde geldi.
Elimizdeki telefonlardan, önümüzdeki bilgisayarlardan okuduğumuz “Asil Nadir hayatını kaybetti” haberi ile yıkıldık.
Tabii ki her zaman olduğu gibi bu haberin de teyidi için seferber olduk.
Ve bir kez daha BRT’li olduğum için, BRT ailesine dahil olduğum için gurur duydum.
Son derece sakin bir şekilde ama ne yaptığını iyi bilen bir haber merkezi, Asil Nadir’in tedavi gördüğü hastanenin başhekime ulaştı ve gerçeği buldu.
İzleyicilerine de gerçeği duyurdu.
Bu çok mu zordu…?
Elbette değildi. Ama gel gör ki basınımızın önemli bir kesimi bunu yapmadı.
Çok acı bir gündü gerçekten.
Kaybettiklerimizin acısının yanına basınımızın acısını da kattık ve öyle yaşadık bu yılki 6 Şubat’ı…